„Narodowe Czytanie” pod patronatem Pary Prezydenckiej stało się już tradycją w naszej szkole, weszło w harmonogram imprez i uroczystości odbywających się w placówce. Głównym celem, który przyświeca akcji jest promocja czytelnictwa, podkreślenie roli książki w intelektualnym rozwoju każdego człowieka oraz zwrócenie uwagi na liczne, piękne dzieła literatury polskiej.
W tym roku ,,Narodowe Czytanie’’ odbyło się w naszej szkole 14 września. Zbiegło się z setną rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę, a lekturą odczytywaną w blisko trzech tysiącach miejsc w kraju
i za granicą było Przedwiośnie Stefana Żeromskiego. Pozycję tę czytało u nas 30 uczniów począwszy od klasy IV po III gimnazjum.
Przeżywamy szczególny czas świętowania setnej rocznicy odzyskania niepodległości przez Rzeczpospolitą. W tym jubileuszowym roku myślami często wybiegamy do tamtych dni, kiedy Polacy walczyli o odrodzenie wolnej Ojczyzny, bronili jej granic i pracowali dla odbudowania własnego suwerennego państwa. Wspominamy najważniejsze wydarzenia i postacie tamtych czasów, czcimy zasługi ojców niepodległości i niezliczonych bohaterów, dzięki którym nasz kraj po 123 latach zaborów powrócił na mapę polityczną Europy. Ale też staramy się odtworzyć, co czynili i co czuli wtedy nasi przodkowie; jakie dążenia i nadzieje nimi kierowały, do czego zmierzali i o czym marzyli.
W literaturze polskiej nie ma lepszego, pełniejszego, celniejszego obrazu tamtych przeżyć niż Przedwiośnie Stefana Żeromskiego. Ostatnia powieść wybitnego autora, napisana została na gorąco, pod wrażeniem pierwszego entuzjazmu rodaków, ale też pierwszych rozczarowań; rozstrzygających zwycięstw, ale też brzemiennych w skutki błędów i zaniechań. Wrażliwość artystyczna i czuły „słuch społeczny” pozwoliły pisarzowi nie tylko docenić przełomowe dokonania i osiągnięcia, ale też bezbłędnie rozpoznać zagrożenia oraz przewidzieć ich przyszłe skutki. Wszystko to, co kłębiło się wówczas w duszach Polaków, odnajdujemy w tej książce – testamencie, apologii i przestrodze, którą u schyłku swego życia Żeromski pozostawił II Rzeczypospolitej.
