Podsumowanie roku szkolnego 1953/1954

Rok Szkolny 1953/54

       Budynek szkolny do zajęć przygotowany. Siły nauczycielskie oraz dziatwa szkolna przybyła do szkoły dnia 1 września 1953r. (wtorek). Na uroczystość otwarcia przybyli nieliczni rodzice. Praca idzie trudno. Nauczycielstwo często angażowane do prac polityczno-społecznych lub gospodarczych. Częste nieobecności nauczycieli na lekcjach spowodowały obniżenie poziomu naukowego. Nauczyciel niekwalifikowany Słowiczewski/?/ wyjeżdża w każdą sobotę na szkolenie. Woźny symuluje chorobę.

        We wsi powstaje Komitet Elektryfikacji Wsi na wniosek kier. szkoły Kornackiego
prezesem zostaje Mieczysław Kubiak Sekretarzem Kornacki Eugeniusz Skarbnikiem Wilner Jan Praca "idzie" ciężko ale pomyślnie.       14.2.1954 Odbywa się szkolne przedstawienie p.t. Wieczór pieśni i tańca. Na sali duża frekwencja.

        Wieś wywiązała się z obowiązkowych dostaw zboża i żywca.

       Egzaminy końcowe przechodzą pomyślnie. Na egzaminach obecny z-ca kierownika Wydziału Oświaty Truszczak(?) Bronisław        Dodaję na marginesie, że w b.r. szkolnym do mieszkania nauczycielskiego nieprawnie w nocy wprowadziła się rodzina Zielińskich, która bezwstydnie nie opuszcza mieszkania. Nauczyciele mieszkają na wsi lub dojeżdżają.


Fragment Złotej Księgi

Drodzy Goście, przedstawiciele Władz, Obywatele i Obywatelki,
Kochana Młodzieży!

11-te Święto Narodowe Polski Ludowej-11-ta rocznica ogłoszenia przez Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego Pamiętnego Manifestu 22 lipca 1944r. jest dla nas świętem bardzo radosnym, specjalnie uroczyście obchodzonym w tym roku, dzięki wspaniałemu darowi Polski Ludowej, w postaci energii elektrycznej.

        Dar ten otrzymują cztery gromady tj.: Tłokinia Wielka, Tłokinia Kościelna, Tłokinia Mała i Zmyślanka.

        Planowa gospodarka narodowa, pokojowa polityka, pomoc i przyjaźń Związku Radzieckiego umożliwiająca pomyślną realizację planu 6-cio letniego, pozwoliła i nam skorzystać z tej wielkiej zdobyczy techniki, jaką jest energia elektryczna, która daje nam wspaniałe światło i potężną siłę - pomoc w pracy rolnika.

        Nie jest to jednak pierwszy i jedyny dowód opieki i pomocy naszego Państwa Ludowego dla naszej gromady. Już po pierwszych latach powojennych (1947-1948) wybudowana została u nas wielka murowana, 7-klasowa Szkoła Podstawowa- wyposażona w najlepsze pomoce naukowe, obszerne i jasne klasy, zastępujące starą, małą, 3-klasową szkołę, zaoszczędzając wiele trudu i zdrowia dzieci, które musiały dawniej chodzić do szkoły w Opatówku. Nowa szkoła wypuściła już na świat do dalszej nauki lub pracy ok.170 młodych obywateli z pełnym świadectwem ukończenia szkoły podstawowej, z których: 4 ukończyło studia uniwersyteckie, a dalszych 19 uczęszcza obecnie do szkół średnich, 3 obrało zaszczytne posady nauczycielki 8 zostało oficerami i podoficerami Ludowego Wojska Polskiego 14 innych zdobyło zawody techniczne i rzemieślnicze 20 pracuje w przemyśle elektro-technicznym 24 absolwentów zatrudnionych jest w charakterze pracowników umysłowych w różnych przedsiębiorstwach państwowych. Reszta absolwentów pozostała w rolnictwie.

       Drugim osiągnięciem gromady jest uzyskanie (w roku 1949) połączenia telefonicznego przez wybudowanie 6 km linii telefonicznej, stwarzającej łączność z całym krajem.

        Następną zdobyczą naszą było wprawienie w roku 1951 i polepszenie komunikacji i wybudowanie 2,5 km szosy przez Tłokinię co spowodowało w roku 1953 uzyskanie stałego połączenia autobusowego z Opatówkiem i Kaliszem.

        Z kolei w roku 1954 otworzyliśmy Spółdzielnię Produkcyjna, która stosując nowoczesne zdobycze agrotechniczne, uzyskując wysokie plony, jest przykładem i szkołą wzorowej gospodarki dla pozostałych rolników.

        Największą zdobyczą dotychczasową jest zelektryfikowanie naszych gromad, co jest poważnym osiągnięciem w drodze do budowy socjalistycznej wsi polskiej.

        Mimo, że w planach ogólnopaństwowych elektryfikacja naszych gromad przewidziana była dopiero w latach 1957-1958, Władza Ludowa zezwoliła nam już dzisiaj skręcić kwoty lamp naftowych w naszych domach i cieszyć się blaskiem i jasnością światła elektrycznego, światła silnego i zdrowego dla oczu naszych dzieci. Nagroda ta spotkała nas jako uznanie za wywiązywanie się z obowiązkowych dostaw i opłat podatkowych wobec państwa, dzięki poparciu naszych starań o zelektryfikowanie przez Komitet Powiatowy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej oraz Rad Narodowych.

        W ramach elektryfikacji wybudowano około 15 km linii napowietrznej wysokiego i niskiego napięcia, obejmując swym napięciem 170 zabudowań oraz Szkołę i Spółdzielnię Produkcyjną. Techniczne wykonanie prac elektryfikacyjnych zawdzięczamy Poznańskiemu Przedsiębiorstwu Elektryfikacji Rolnictwa, którego pracownicy przez swą ofiarną pracę o świtu do nocy często po czas słoty, przyspieszając wykonanie, przyczynić się do podniesienia naszej stopy życiowej - dzięki Im za to. Roczna znojna praca organizacyjna Komitetu Elektryfikacji Wsi w Tłokini została uwieńczona powodzeniem-ofiarnym i aktywnym jego członkom, co imienin zelektryzowanych gromad, wyrażam uznanie i podziękowanie za włożony trud i wysiłek w tę sprawę.

        Również Wam wszystkim, Obywatele, składam podziękowania za zrozumienie, współpracę i pomoc przy realizacji wielkiego dzieła, którego zakończenie właśnie uroczyście obchodzimy.

        Otrzymanie energii energetycznej - przy pomocy wielkiego dom Polski Ludowej-zobowiązując nas do jeszcze większego wysiłku w pracy, do zwiększania plonów i naszego wkładu w planową gospodarkę narodową. Starajmy się zasłużyć na to, aby w naszym 5-cio letnim Narodowym Planie Gospodarczym uzyskać w Tłokini szosę asfaltową- niech to będzie nasz następny etap rozwoju na drodze do dobrobytu.

        Kończąc, raz jeszcze składam serdeczne podziękowania naszemu Państwu Ludowemu, Partii i wszystkim tym, którzy przyczynili się i dopomogli nam do elektryfikacji i roznoszą okrzyk: Niech żyje i rozkwita nasza ukochana Ojczyzna -Polska Ludowa! Niech żyje! Niech żyje!
Niech żyje!

22 lipca 1954r.